Van ‘onderzoek: dat kan ik niet’ tot promovenda
Annelies Veldwijk is aioto ouderengeneeskunde, dus aios en promovenda. Haar onderzoek gaat over zeer ernstig probleemgedrag bij verpleeghuisbewoners dementie. Leer Annelies en haar onderzoekswerk beter kennen.
Hoe ben je erbij gekomen onderzoek te gaan doen?
Onderzoek heeft mij altijd al getrokken. Ik vond het leuk om spreekbeurten voor te bereiden op de lagere school en mij te verdiepen in een onderwerp dat ik zelf interessant vond. Mijn wettenschappelijke stage over depressie bij ouderen tijdens de opleiding geneeskunde in Amsterdam vond ik dan ook heel leerzaam. Ik weet nog dat ik enorm opkeek naar de promovenda die mij destijds begeleidde. Ik dacht: dat kan ik nooit, daar ben ik te dom voor. Tot ik bij Me-doc werkte en ik tijdens een van de onderwijsavonden een inspirerende presentatie bijwoonde van Jan Lavrijsen. Ik werd aangestoken met het onderzoeksvirus. Toen ik hoorde dat een aioto gezocht werd voor de WAALBED-III studie was ik verkocht. Ik trok de stoute schoenen aan en ben gaan solliciteren.
Wanneer ging de tijd in je leven erg snel in jouw beleving?
Over deze vraag hoef ik niet lang na te denken. De laatste twee-en-half jaar zijn heel snel gegaan. Sinds de komst van mijn zoon en dochter vliegen de maanden voorbij. Heel cliché, maar het klopt echt.
Welke doelgroep heeft jouw hart?
Zonder twijfel de verpleeghuisbewoner met dementie. Ik vind het een uitdaging om als aios goede zorg te verlenen aan deze patiëntengroep. Bij beperktere communicatiemogelijkheden erin slagen de wensen van deze bewoners te achterhalen, vind ik mooi om te doen. Je moet daarin soms veel meer varen op wat je ziet en aanvoelen wat er aan de hand is en wat nodig is. En de familie van de patiënt is daarbij onmisbaar.
Wat moeten AIOS weten over jouw onderzoek?
Zeer ernstig probleemgedrag bij een verpleeghuisbewoner met dementie heeft een zeer grote impact op zijn/haar omgeving. Ondanks dat zeer ernstig probleemgedrag bij een kleine groep voorkomt, is de impact groot: dagenlang roepen, verzorgenden die klappen krijgen, machteloosheid bij behandelteams en zorgteams. Het zijn zaken die ik heb gehoord in de interviews die ik hield met betrokkenen. Het blijkt dat vele factoren een rol spelen waardoor een situatie rondom een verpleeghuisbewoner met zeer ernstig probleemgedrag als moeilijk wordt ervaren, zoals onvoldoende samenwerking en lang wachten voordat er aan de bel getrokken wordt.
Wat is je motto?
‘”Het gaat niet om de bestemming, maar om de reis ernaartoe.” Een wijsheid van Boeddha.
